"dün"

Durgun suya yazılmış
kan kırmızı son sözler gibiydi;
"dün"!
Acıdım,
acıttım,
acındım,
'acı'ydım.
Çekerken kapıyı ardımdan,
perdeler indi,
kalın, sert kadife.
Küf kokusu sardı her yeri,
kızgındım, kırgın değil.
"dün" hüzündü,
hüzünlüydü
bir "an"dı.

Ben

"dün"

"öldüm"!

23.11.2010

puzzle

Adamın kalbi ellerindeydi kadının,
yap boz parçaları;
yaptı,
bozdu.
Gülümsüyordu,
ne de olsa kolaydı
birleştirmek parçalarını,
ezberindeydi elbette.
Uzun zamandır biliyordu:
hangi parça hangisinin yanındaydı.
İçi huzurla doluydu.
Hadi!
dedi, birleştirelim tekrar
ve buz gibi oldu kendi kalbi;
bir parça eksikti!
Adam gülümsedi,
kadının yüzü ellerindeydi,
yap boz parçaları;
uzun zaman önce yapmıştı,
şimdi
bozdu...

20.11.2010