Hayat avuçlarının arasından akıp giderken, arabacı olduğunu bile unutmuş, ipleri çoktan salıvermişsen ve atlar koşuyorsa doludizgin ve sen artık etrafı bile seçemezken, sadece renkler takılırken gözlerine, bir ses duyuverirsin. “O” geliverir.
Nicedir üşümüştür ellerin, gözlerin, kalbin, ısınıverirsin birden, “ılık”tır artık esen rüzgar… dünya durur, dönmez artık, araba yoktur, kayıvermiştir altından, atlarsa çok uzaktadır, başkalarını sürüklemektedir, sen “O”nunlasındır. Zaman, mekan ve tüm kavramlar silinmiştir. Kalbinin sesini duyarsın sadece, saatler önemini yitirmiştir, karnın acıkmaz, uykun gelmez, kayıptır uykuda “O”nsuz geçirilen dakikalar, engel olamadığın bir gülümseme vardır yüzünde, hem herkes görsün istersin, hem yüzün kızarır kiminle göz göze gelsen. “Aşıksındır.”
Sanki “O” geldiğinde hayata gelmişsindir, hatırlamazsın öncesini, umurunda bile değildir ne olduğu, olacağı, unutuverirsin kendini, artık “O” vardır, olabilecekler vardır. Sevinçler vardır, hüzünler vardır, özlem vardır, tutku, direnç, sabır, savaş, saygı vardır. “O” vardır. Uzun zamandır sadece “ben” varken, artık “biz” oluvermiştir lugatında, buna da alışırsın nasılsa, çünkü “O” vardır artık, bir de rüzgar çok “ılık” esmektedir, karşı koyamazsın.
Beklentiler askıya alınıvermiştir bir anda, artık beklediğin tek bir şey vardır: “O”. Ya hiç gelmeseydi diye paniğe kapıldığın, tanımadığın bir elin kalbini sıkıp bıraktığı anlar olur, yine de bilirsin aslında sen hep “O”nu beklemişsindir. Bir kendin vardır tam da kendinin içinde, bazen uzaklardan ağladığını duyduğun ama saçlarını okşayamadığın bir sen vardır çok derinlerde, işte fark ediverirsin, o gözyaşları kurur, gülümseme kaplar içini, o ses uzakta değildir artık, kulağına fısıldamaktadır: “Evet, “O”nu seviyorsun!”
Bazen anlar yaşanılası olur, saatler hiç geçmesin istersin, ya da ayların günleri dökülüversin takvimden, hasret bitsin istersin, mutluluktan akan gözyaşlarını “O” silsin istersin, aldığın her nefes “diğeri”nin nefesi olsun istersin, sevdiğini bilsin, hiç ölmesin istersin, kendini bulduğunu bildiğinde, kendine karışmak, “O”nunla daldığın gecelerin sabahına “O”na uyanmak istersin, “O”nu istersin çünkü sen “O”sundur artık, “O”nunsundur.
Geç kalmadan söylemek gerek ey sevgili, yarın çok geç olabilir, ölebilirim. Zaman durdu, saatlerimin tiktakları sadece gözlerinin açıp kapandığı anlar, uykum sana uyanmak için, gözlerim sadece gözlerinde, yüzüm yanıyor başkalarıyla göz göze gelince, “sen” varsın her kalp atışımda, doğdum evet bir mum alevine, sönmeyecek asla, “SENİ SEVİYORUM”…
21.10.07
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder