13 Kasım 2010 Cumartesi

tek

parmak uçlarındaydı alev
dokundu kadına ve söndü ateş...
az önce dinmeden akan nehir dondu kaldı gözlerinde
artık karşısındaki "O" değildi...
döndü kadın arkasını,
aldı kendini küçük ellerinin arasına
ve önündeki uzun, dar yolda ilerledi...
uzun uzun bakakaldı adam arkasından,
kadın hiç dönmedi geri,
bakmadı da
ufuk çizgisinde kayboldu,
hiç olmamış gibi...
oysa,
adam ordaydı ve "tek"ti...

07.03.06

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder