zamanı gelmekte artık,
sonun...
sonunun...
sorduğumun...
solduğumun...
elimi uzatsam dokunacak kadar gerçeğime dönüşmüş bir düş,
uzun zamandır en derin uykumun,
çığlıklar atarak uyandırıldığım kabusumun en güzel yeri,
o şehir...
bensizliğinde tek kalmış olan şehir,
beklemekte...
ne şehir haberdar benden, ne ben ondan,
ama geliyorum,
çünkü bekliyor...
avuçlarımın arasında ıslak yüzüm,
gülümsüyorum,
yaklaşıyor zaman...
30.09.06
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder