okyanusun üzerinde usulca süzülen tren,
içinde en son gözyaşım...
son durağı çoktan geçmiş çırpınışı kalbimin,
gökyüzünü kızıl karanlık sarmış,
uzaklarıma takılı kalmış gözlerim,
puslu...
hüzün kokusu kaplamış etrafı,
soluduğum
keder...
trenin sesi, tiz yalnızlık...
durmuş saatim kaybolmuş elimde...
dünsüz dünyanın, döngüsüne dönüyor, dönüşüyorum denize...
usul usul karışıyorum sulara,
susuzum suyun karnında,
suçsuzum...
15.07.04
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder